Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de vvijse: Apollos stralen, oft Den enghel van boven. Wie sal my gheven
Gheheel mijn leven,
| |
[pagina 153]
| |
 O Maeght, te blaecken hier
In u reyn minne vier?
Die zijt schoon boven maet,
Die alle quaet
Van ons weirt en ons alle goedt
Door u-wen So-ne doet.
WIe sal my gheven
Gheheel mijn leven,
O Maeght, te blaecken hier
In u reyn minne-vier?
Die zijt schoon boven maet,
Die alle quaet
Van ons weirt, en ons alle goedt
Door uwen Sone doet.
Doet op my dalen
Godts graties stralen,
Die my door een nieuw licht,
U brenghen in 't ghesight,
U schoonheydt, daer gh' in verr'
De schoonste sterr',
D'edel gheesten te boven gaet,
Allen u groot cieraet.
Op dat magh branden,
Sich meer verpanden
Aen u heel mijn ghemoedt,
Naest Godt die zijt mijn goet,
Bewaertster van mijn hert,
| |
[pagina 154]
| |
Troost in de smert,
'Thelsch seprent die in ons belet,
Daer ghy het hooft van plet.
Die u beminnen
Met alle sinnen,
Becomen alle deught,
In Godt en u verheught,
Met alle goedt den Heer
Verrijckt hen seer:
Want hy die al te seer bemint,
Daer ghy van wort ghedient.
'k Sal noot dan rusten,
Hof van wellusten,
'Ksal roepen dach en nacht
Om 't vier dat ick verwacht,
Om 't vier van u reyn min,
Tot dat 't nem in
All' mijn binnensten, dat altijdt
'tHert in u zy verblijt.
All' mijn ghedachten,
En all' mijn krachten
Heel moeten staen ghekeert
Tot u, van u verheert,
Mijn tongh u loven moet,
Zijn my te soet
Moet u Enghelsche groetenis,
Die al te weert u is.
Tot dat ghenieten,
Vry van verdrieten,
Ick u daer boven sal
Met mijnen hoochsten All,
Daer ick sal u de eer,
Naest Godt den Heer,
Gheven van die ghewenschte vreught,
Die t' allen eeuw verheught.
|
|