Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Reine que ie ser &= que ie cognois. Zee-sterr', die onsen droeven nacht verclaert,
Die de Son der zielen hebt ghebaert,
Ons in des' zee vol ghevaer bevrijdt,
Ghedooght dat ick bemin en dien u t' al-le tijdt.
ZEe-sterr', die onsen droeven nacht verclaert,
Die de Son der zielen hebt ghebaert,
Ons in des' zee vol ghevaer bevrijt,
Ghedoocht dat ick bemin en dien u t' alle tijdt.
| |
[pagina 160]
| |
Want ghy zijt onsen toevlucht in den noot,
Die behoet de zielen van de doot,
O soeten troost in all' onsen druck,
Daer all' ons vreucht uyt spruyt en allen ons geluck.
Ghy zijt die 'thert van Godt den Soon besit,
Die ghy nimmermeer om niet en bidt,
Die ons door u helpt soo t' alle stont,
Door u ghebedt ons alle goedt en gaven jont.
Hoe veel hebt ghy-er van de hel bevrijt,
't Allen eeuw met Godts gheniet verblijt,
Hoe veel ghebrocht tot volmaecte deucht,
In u den Heer die loven nu met alle vreucht.
Die nu u schoonheydt sien groot boven maet,
Uwen glans, die 't al te boven gaet,
U hoochste deucht, u ghenad', u vreucht,
Sien hoe dat hem soo seer in u den Heer verheucht.
Sien hoe dat ghy bemint ons broos gheslacht,
Hoe seer dat ghy daer altijdt op acht,
Hooren voor ons u smeecken seer,
Sien hoe dat hem tot ons dan keert den Heer.
Sien u, naest Godt, de zielen gheven lof,
Dat sy nu bestitten 't hemelsch hof,
Sien t' allen eeuw, in u verheught,
Het alderschoonste aenschijn Godts met alle vreught.
Lof dan zy u, reyn Maeght, en alle eer,
U verhef den mench, en prijs' u seer,
En met jolijt in de hoochste feest
Tot allen eeuw u groot maeck alle 'shemels gheest.
|
|