Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

[Heer, waerom wilt ghy u dus veysen?]

Op de vvise: Maria tot haer kindt.

Heer, waerom wilt ghy u dus veysen?
Tot my u ooghskens eens doch wendt,
Ghy siet doch al-le mijn ghepeysen,
Ghy weet hoe seer ghy zijt be-kendt,

[p. 86]

 

 

Ghy hoort doch en verstaet mijn spreken,

 

Al is 't dat ghy soo vremt u hout,

 

Waerom wilt ghy ons spel dus breken?

 

Dat ghy u draeght tot my soo kout.

 

 

 

HEer, waerom wilt ghy u dus veysen?

 

Tot my u ooghskens eens dogh wendt,

 

Ghy siet doch alle mijn ghepeysen,

 

Ghy weet hoe seer ghy zijt bekent,

 

Ghy hoort doch en verstaet mijn spreken,

 

Al is 't dat ghy soo vremt u houdt,

 

Waerom wilt ghy ons spel dus breken?

 

Dat ghy u draeght tot my soo koudt.

 

 

 

Een kindt dat kan sijn ooghskens ruren,

 

Het draeit sijn hooft wel hier en daer,

 

Het lacht in 't wilt, het kan wel sturen

 

Sijn swacke armkens ievers naer.

 

Doet maer eens iet met wijse sinnen,

 

Die ghy van binnen soo ghebruyckt,

 

Gheeft my een teecken uwer minnen,

 

Eens maer in mijnen boesem duyckt.

 

 

 

Ick en verheysch van u gheen spreken,

 

Want een kleyn kindt niet spreken kan,

[p. 87]

 

Ick en verwacht gheen liefdes treken,

 

Al is 't dat ghy zijt eenen man:

 

Al dat een kindt doet sonder weten

 

Dat doet maer met een goedt verstandt,

 

Laet stil staen u cracht onghemeten,

 

Steeckt maer eens uyt u teere handt.

 

 

 

Als ghy hebt dorst dan kondt ghy gapen,

 

De borst is u altijdt bereet,

 

U ooghskens luyckt, als ghy wilt slapen,

 

U rust te stooren waer my leet.

 

Wat is 't van nood' u bitter schreyen?

 

Dat uwe Moeder 't hert ontset,

 

Die u niet en sal laten beyen,

 

Als sy bevroeit wat dat u let.

 

 

 

Als ick u kus dan gaet ghy trecken

 

U soete lippekens van my

 

Om u verstandt voor my te decken,

 

Of ben ick over u te vry?

 

Heer, willet al ten besten keeren,

 

Een moeder is sot met haer kindt,

 

Stout ben ick met den Heer der heeren,

 

Om dat de liefde is soo blindt.

 

 

 

Als ick mijn spelen meyn te laten,

 

Dat my d'eerbiedingh overwint,

 

Haest ben ick werom boven maten,

 

Als my de liefde wer' verblindt.

 

Ick en kan my doch niet ghemyen,

 

Met alle cracht op u ghesint,

 

Ick moet my dus met u verblyen,

 

Met u gheworden een kleyn kindt.