Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
Op de wijse: Bel qui m' avez blessée. Een nieuw sterr' is verschenen
Op 't Chalde-en rijck,
| |
[pagina 73]
| |
 Die drij Wijsen doen ghelijck
Heeft doen trecken henen
Nae 't ghewesen kindt,
Dat ons tot Verlosser dient.
EEn nieuw sterr' is verschenen
Op 't Chaldeen Rijck,
Die dry wijsen doen ghelijck
Heeft doen trecken henen
Nae 't ghewesen kindt,
Dat ons tot Verlosser dient.
Maer 'tlicht hen heeft begheven
Aen des Heeren stadt,
Die Herodes doen besat,
Die sy deden beven,
Als sy vraeghden seer
Nae den nieuw-gheboren Heer.
Maer wie sal nu verhalen
'Tover groot jolijt,
Dat de Vorsten heeft verblijt,
Als hen Bethleems palen
Wes' die schoonste sterr',
Die hen had gheleyt soo verr'.
Maer als die is gaen rusten
Op 't verworpen huys,
Daer 't ghebore kindt was 'thuys,
Wissen hun wellusten,
Als die straelde seer,
| |
[pagina 74]
| |
Hen verheughde meer en meer.
Sy spronghen van hun kemels
Met soo groote spoet,
Liepen binnen op den voet,
Om dit kindt, soo hemelsch,
Gaen te sien met vreught,
Dat de werelt heel verheught.
S' aensaghen met groot wonder
D' alderschoonste Maeght,
Die hen al soo heeft behaeght,
Maer 'tsloegh al besonder
D' ooghen op het kindt,
Dat de sterre had ghedient.
Sy vielen plat ter aerden,
Badent 'tsamen aen,
Daer 't hen al was om ghedaen,
En doen niet en spaerden,
Schoncken 't al ghelijck
Groote schatten van hun rijck.
Sy schoncken overvloedich
Wieroock, mirrh' en goudt,
Aen dit Kindt, soo jonck, soo out,
Dat hen soo voorspoedich
Had tot hem ghebrocht,
Hen die sterre had ghevroght.
Sy saghen 't daer hem draghen
Als een minste kindt,
Dat alleen sijn borst bemint,
Dat noch gheen behaghen
Erghens in en heeft,
Dan in 't melcksken, daer 't by leeft.
O wonder dat de grijse
Eeren dus een kindt,
Datme noch in doeckskens windt!
Vremt is 't dat soo wijse
Een onnoosel dier
Comen oock aanbidden hier.
Zijt eewich, Heer, verheven,
| |
[pagina 75]
| |
Die ons door u licht
Zijt ghecomen in 't ghesicht,
Wilt ons jonstich gheven,
Dat u graties strael
Leyd' ons in u hemelsch sael.
|
|