Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

[p. 70]

Van de dry Coninghen, doen de nieuw sterre van hen wert ghesien.

Op de vvise: Hoe light ghy hier soo kout.

Wat nieuw schoon ster-re is
Verschenen op ons palen?
Die Son en Maen ghewis
Verwint met gul-de stralen,
Soo vremt van loop en aert,
Soo neder oock gheleghen,
Wat is't dat s'ons verclaert
Door haeren glans en weghen?

[p. 71]

 

 

WAt nieuw schoon sterre is

 

Verschenen op ons palen?

 

Die Son en Maen ghewis

 

Verwint met gulde stralen,

 

Soo vremt van loop en aert,

 

Soo neder oock gheleghen,

 

Wat is 't dats' ons verclaert

 

Door haren glansch en weghen?

 

 

 

Sou dit de sterr' wel zijn

 

Van Balam aenghewesen,

 

Van onghewoonen schijn,

 

Uyt Jacob opgheresen?

 

Waer word' ons dit beduyt?

 

In wat ghewest oft scholen?

 

Een saeck daer w' in zijn uyt,

 

Soo duyster, soo verholen.

 

 

 

O Schepper van dit licht,

 

Comt op ons herten dalen,

 

Verlicht doch ons ghesicht

 

Met uwe graties stralen,

 

Dat wy doch eens verstaen

 

Wat gh' ons daer door wilt leeren,

 

W' en weten niet waer gaen,

 

Oft waer ons henen keeren.

 

 

 

Ah 'tis een hemelsch kindt,

 

In 't Jotse landt gheboren,

 

Dat tot Verlosser dient

 

Den mensch, door sond' verloren,

 

Een kindt, Godt ende mensch,

 

Den Coninck van de Joden,

 

Verwacht naer langh ghewensch,

 

Voorseyt van 'sHeeren boden.

 

 

 

Wel aen dan, laet ons saen

 

Nae Israel ons spoeden,

 

Laet ons gaen bidden aen

 

Den afgront aller goeden,

 

Vereeren menich fout

 

Den grooten Heer der heeren,

[p. 72]

 

Met wieroock, mirrh' en goudt,

 

Den wegh sal hy ons leeren.

 

 

 

Maer siet de sterr' gaet veur,

 

Waer is 't dat wy naer beyden?

 

Daer ons dit kindtjen deur

 

Ghewis tot hem sal leyden,

 

O vreucht! o groot gheluck!

 

O wonder Godts weldaden!

 

In blijschap die den druck

 

Verkeert door sijn ghenaden.

 

 

 

Wy volghen u gheley,

 

Wy gaen in alle hoecken,

 

Heer, sonder langh verbey

 

In 't Jotse landt u soecken.

 

Ons van ghevaer bewaert,

 

O Schepper onghemeten,

 

Daer gh' u aen gh' openbaert

 

U comst hebt laten weten.

 

 

 

Gheeft dat wy met jolijt

 

U sien met u reyn Moeder,

 

Die u, diet all' verblijt,

 

Ghebaert heeft onsen broeder,

 

Daer sullen w' openbaer

 

U loven met bly stemmen,

 

Ons herten dan te gaer

 

In vreuchden sullen swemmen.