Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen

Bedeylt indry deelen

Maria spreeckt tot haer kindt, als sy gaet haren kerck-ganck doen.

Op de vvise: Nieuw gheboren is ons een Kinneke kleene.

Kindt den tijt comen is nu van Godt voorschreven
Dat w' ons op wegh begheven
Nae den Tempel des Heeren,
Nae den Tempel des Heeren,
Om u aen uwen Vader te vereeren,
Om u aen uwen Vader te vereeren,

[p. 76]

 

KIndt den tijt comen is nu van Godt voorschreven

 

Dat w' ons op wech begheven,

 

Nae den tempel des Heeren,

 

Om u aen uwen Vader te vereeren.

 

 

 

Daer aen hem suldy u, Soon, boven ons sinnen,

 

In wonder brandt der minnen,

 

Draghen op in mijn armen,

 

Ghenoechsaem om te bannen all' ons kermen.

 

 

 

Mijn verstandt dus verlicht oock met u claer stralen,

 

Doet op mijn hert 't vier dalen,

 

Dat ick u, nae u weerde,

 

Godt schenck, dat hy te blijder u aenveerde.

 

 

 

Met jolijt dat ick hem eens weerdich magh loven,

 

Die my u heeft van boven

 

Al te jonstich ghesonden,

 

En my aen hem soo wonder heeft verbonden.

 

 

 

Maer wat incomst sal dit zijn, mijnen verblyer?

 

Comt soo 'nen heerschapper?

 

Soo in doeckskens ghewonden,

 

In eenen slechten wullen bandt ghebonden?

 

 

 

Wie heeft u soo verwacht, o Coninck der Joden,

 

Machtighen Godt der goden?

 

Maer ghy wilt uwen tempel

 

Soo slecht gaen vinden, Soon, tot ons exempel.

 

 

 

Want ghy ons wilt voor al d' oodtmoedicheydt leeren,

 

Daer w' u oprecht me eeren,

 

Die verdient alle goeden,

 

U gratie die in ons doet overvloeden.

 

 

 

Comt met vreucht neder nu daelt hemelsche gheesten,

 

Comt allegaer ter feesten,

 

Comt sien op aen Godt draghen

 

'Tkindt, daer hy in heeft alle sijn behaghen.

 

 

 

Gheen offrand, daer ooc brochten arme oft rijcke,

 

Dese die eens ghelijcke:

 

Een offrand' vol wellusten,

 

Die in u hof den mensch eens sal doen rusten.

 

 

 

Wat een vreught 'tkindt u sal, Jerusalem, gheven,

 

U, soo van Godt verheven:

[p. 77]

 

O wat jonsten u naecken,

 

Want tot u comt hy die 't all' sal hermaecken.

 

 

 

U verheucht die hem vierich pleeght te verwachten,

 

Gaet op sijn comst nu achten,

 

Comt hem blijdich ontfanghen,

 

Met aller zielen crachten hem omvanghen.