Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino–
AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 40]
| |
Op de wijse: Monsieur ie vous prie. Wat jolijt ghenoten,
Uyt een kindt ghesproten,
Langhen tijdt verwacht,
Is van ons desen nacht,
Maer ons herderinnen,
Die wy seer beminnen,
Moeten van die vreught
Met ons zijn verheught.
Moeten van die vreught
Met ons zijn verheught.
WAt jolijt ghenoten,
Uyt een kindt ghesproten,
Van ons langh verwacht,
Is van ons desen nacht,
Maer ons herderinnen,
Die wy seer beminnen,
Moeten van die vreught.
Met ons zijn verheught.
| |
[pagina 41]
| |
Gaen wy hen verwecken
Om noch eens te trecken
Met ons nae den stal,
Tot onsen grooten Al,
Want wie sal 't verdrieten
Dickwils te ghenieten
Een soo hemelsch kindt,
Dat ons soo bemint?
Hem, die comen dalen
Uyt de hooghe salen
Van sijn hemelsch hof
Is tot ons aerd' en stof,
Tot den stal der beesten,
Waer sijn edel gheesten
Hem oock bidden aen,
Om sijn krib die staen.
Weest ghegroet, vrindinnen,
Hoort met blijde sinnen
Een de beste maer,
Die ons raekt allegaer:
Ons is 't kindt ghewesen,
Dat ons langh voor desen
Is van Godt voorseydt,
Langhen tijdt verbeydt.
'T is van ons ghevonden
Sleghtelijck ghewonden
In 'nen wullen bandt,
Ghelijk ons Godts ghesant
Hadt gheseydt te voren,
Die, soo 'twas gheboren,
Ons verscheen heel claer,
Broght die blijtste maer.
In een kribb' gheleghen,
Tot ons seer gheneghen,
Loeght ons toe wel soet,
Dat is ons eenich goedt,
Schoon was 't boven maten,
Weert dat m' al sou laten,
| |
[pagina 42]
| |
Om tot hem te gaen,
Hem te schouwen aen.
Gaet dan oock besoecken
't Kindtjen, dat in doecken
U op 't hoy verwacht,
Dat met soo groote pracht
Heerscht als Godt daer boven,
Maer laet ons eerst loven
'Tnieuw gheboren kindt,
Dat den hemel dient.
Lof u zy, verheven
Oosrponck zijt van 't leven,
Zijt ghebenedijt,
Die den Messias zijt,
Die zijt onsen broeder,
Die een Maeght tot Moeder
Hebt vercoren nu,
Die nu laeft oock u.
|
|