Den Gheestelycken leeuwercker vol godtvruchtighe liedekens ende leyssenen
(1645)–Guilielmus Bolognino– AuteursrechtvrijBedeylt indry deelen
[pagina 20]
| |
Op de vvijse: Maria heden is van u gheboren.
Maria, siet de blijde uer ghenaecken,
Daer ghy soo langhen tijdt nae hebt ghehaeckt,
Iesvs, die u in liefde heeft doen blaecken,
U langh verlanghen teghenwoordich staeckt.
Maria, siet de blijde uer ghenaecken,
Daer ghy soo langhen tijdt nae hebt ghehaeckt,
Iesvs, die u in liefde heeft doen blaecken,
U langh verlanghen teghenwoordich staeckt.
Bereyt u tot sijn comst met alle vreughden
Die nu terstont sal zijn op uwen schoot,
Voor hem verciert u hert met louter deughden,
Die onbevleckt tot u comt, wit en root.
Siet hy begint in u hem nu te ruren,
U suyver doecxkens vlijtich maect ghereet,
Want 'tkindt en kan in u niet meer gheduren,
Siet 'tis hier: willecom het vreughdich heet.
| |
[pagina 21]
| |
Ah sieget op de koude aerde schreyen,
Sijn armkens steken om u bystant uyt,
Haest u doch, Moeder, wilt niet langh verbeyen,
Ghy weet doch wat dit droef gheschrey beduyt.
Nemt doch u liefste kindtjen in u armen,
En drucket aen u hert, aen uwen mont,
Om dat met uwen adem te verwermen,
Nu ghy met vier de kouw niet weiren kont.
Gaet in sijn doeckskens spoedich het doch winden,
Van kouw dat beeft in 't midden vande wint,
En met den wullen bandt dat haestich binden,
In sijnen noot hem, nae u armoey, dient.
Gheen bedd', noch wiegh voor hem is hier te vinden,
Dus van de kribb' u dient, en van het hoy,
Leght daer uyt noot op uwen wel-beminden,
Niet anders is te vinden in des' koy.
Daer sullen 't Lam de herders comen groeten,
Aenbidden met een diep' ootmoedicheydt,
Sijn hertjen met hun pijpkens daer versoeten,
Van kouw en onghemack dat bitter schreyt.
Wy groeten met de herders u, Beminden,
En bidden u met hen ootmoedelijck,
Geeft ons dat wy te gaer u eewich vinden,
En u ghenieten in u hemel-rijck.
Zijt ons daer toe behulpsaem, soetste Moeder,
En gratie ons vercrijght van u lief kindt,
Door u gheworden dat is onsen broeder,
By hem dan ons oock tot een Moeder dient.
|
|