Donderdag 5 maart
Een slechte nacht gehad. 's Ochtends eerst de Volkskrant. ‘Verlies D66 maakt paars ii onzeker’ is de kop. Op de voorpagina een prachtige foto van Zalm en Bolkestein die de uitslagen volgen. Op pagina 6 de verwachte kritiek op de nos, maar het valt me mee. Trouw is wel dodelijk: ‘nos zaait woede en verwarring’ luidt de kop.
Tegen enen ben ik op de redactie in Den Haag. De stemming is miserabel. Het lijkt wel alsof wij de verkiezingen hebben verloren. We besteden vandaag onder meer aandacht aan D66. De D66-top beraadt zich, Van Mierlo zegt dat hij zich dit verlies persoonlijk aantrekt. In het achtuurjournaal zetten we de uitslagen in de juiste context. Het cda verliest bijna honderd raadszetels, PvdA en vvd winnen er allebei ongeveer tweehonderd, D66 verliest er meer dan vierhonderd. Het cda blijft gemeentelijk de grootste partij. Als je deze uitslag naast de uitslag legt van de landelijke verkiezingen in '94 dan gaat het cda van 34 naar 37 zetels, de PvdA van 37 naar 36, de vvd van 31 naar 32 en D66 van 24 naar 7.
De landelijke stemtrend zoals gisteravond rond achten gepresenteerd door de nos gaf dus wel de goede richting aan. Het blijft fout dat er niet in eerste instantie is vergeleken met de gemeenteraadsuitslag van '94, maar de verontwaardiging daarover van Bolkestein en Wallage is ook hypocriet. Ze hebben als landelijke politici volop campagne gevoerd voor de gemeenteraadsverkiezingen, maar schreeuwen moord en brand als de uitslag van die verkiezingen tegen de landelijke meetlat wordt gelegd. Ik heb Bolkestein tijdens de campagne een paar keer gevraagd of hij het juist vond dat de campagne werd beheerst door landelijke politici. Zijn antwoord luidde telkens dat de kiezers bekende men-