Woensdag 28 november
Commissievergadering. Voorbereiding voor bijeenkomst in Knokke. Staatssteun voor een Duitse onderneming die materiaal voor chips maakt. Kinnock over de kosten van de verbouwing van het Berlaymont. Weer een lang debat over l'accès aux documents. Ik vind dat we niet verder moeten gaan dan het ep maar Loyola laat het erbij zitten dus ik ook. Verslag van Pedro over de Europese economie. Kritiek daarop van Pascal, die het classique et rigoureux vindt. Dat vind ik juist positieve aspecten. Pascal wil meer economische coördinatie. Maar wat betekent dat, afgezien van de Grandes Orientations de la Politique Economique (gope)? Anna: ‘We cannot just follow the ecb. We cannot just repeat the need to reduce expenditure.’ Patten: ‘But we do not want a crude & perverted form of Keynesianism either.’ Prodi: ‘I am by tradition and by sentiment a Keynesian.’ Pedro herhaalde dat hij niet bereid was het Stabiliteitspact op te geven. Waarom zei hij dat? Bij mij gaan alarmbellen rinkelen. 's Avonds mijn debat met Daniël Cohn-Bendit in het ep. Waarschijnlijk het eerste echte debat dat ooit in dat Parlement is gehouden. Daaraan voorafgaande een discussie met de vijf kandidaten voor het voorzitterschap van het ep. Ik vond Pat Cox de beste. Maar dat was geen echt debat. Daarna wij dus. Formule: 2 × (15+10+5) = 60 minuten. Dit was ratio versus retorica. Inhoudelijk vond ik hem niet sterk. Hij benadrukte de goede bedoelingen. Toen hadden zij het mis (1968). Maar nu zagen ze het
Auteursrechtelijk beschermd