Woensdag 5 april
Commissievergadering. Enigszins tot mijn verbazing werden alle fonctionaires en tolken de zaal uit gestuurd. Romano wil de kritische artikelen in Der Spiegel en de faz aan de orde stellen. Khaddafi? Maar in de Afrika-conferentie in Cairo gingen alle Europese leiders hem begroeten. (Wat wil je ook? De prijs van de olie loopt op!) Lissabon? Iedereen vindt dat het Commissiedocument uitstekend was. Hij hoopt dat de Frans-Duitse as weer gaat draaien. Niet bepaald een krachtig bod. Lamy wijst naar het secretariaat van de Raad. Sinds de komst van Solana en De Boissieu ontpopt het secretariaat zich als een eigenstandige pijler. We hebben daarmee rekening te houden. Kortom: twee uur discussie op goed niveau, die best in aanwezigheid van ambtenaren had kunnen worden gevoerd. Maar toen de stommiteit: na die twee uur vertrok Ricky Levi naar de Press Room om te verklaren dat er geen crisis was. Dat vraagt om artikelen waarin wordt gespeculeerd over een paleiscoup. 's Middags Lamoureux op bezoek. Hij is dg van een ander directoraat-generaal, namelijk tren, en dus wordt hij in mijn agenda opgevoerd als M. Dupont. Bizar.