Grensverkenningen. Dagboek van een Eurocommissaris

Dinsdag 4 april

Ontbijt met twee slimme mensen van het Committee on a New Europe, de één een Amerikaanse advocaat, de tweede een Vlaamse politicoloog. Beiden onafhankelijke schrijvers die verder kijken dan de gangbare flauwekul. Ze zullen mij wat van hun materiaal toesturen. Vervolgens van 10.00 tot 13.00 uur Code of Conduct-groep onder leiding van de Britse paymaster general Dawn Primarolo. Ik mag haar wel. Ze heeft gevoel voor humor en dat kun je bij een onderwerp als vennootschapsbelasting wel gebruiken. 's Middags bezoek van Bourmand, de baas van de Franse post. Een typisch product van de Ecole Polytechnique. Alle cijfers aan zijn vingertippen maar van de

[p. 69]

conclusie deugt geen hout. Vervolgens sir Peter Middelton, de baas van Barclays. Ook hij typisch, maar dan van het Britse mandarijnendom: very much laid back, slaperig bijna, elegante handbewegingen, spaarzaam met woorden maar met dat al van een ferocious competitiveness, om Ian Buruma te citeren. Ben 67 jaar geworden maar kreeg gelukkig weinig aandacht. Bloemen en een boekje op kantoor. Femke heeft vaders Franse gedicht ‘Le Bonheur de ce Monde’ laten inlijsten. Kinderen hebben gebeld.