Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David
(1659)–Cornelis Boey–
Auteursrechtvrij
[pagina 245]
| |
 eeuwigheyd.
Laet nu d'Israëlijten seggen,
Dat 's Heeren goedertierentheyd,
Die hy haer noyt en sal ontleggen,
Voor eeuwigh haer is toebereyd.
2 't Huys Arons segg', ons God ter eeren,
Dat sijne goedertierentheyd,
Die dagh aen dagh staet te vermeeren,
Haer eeuwigh-vast is toe-geseyt.
Seght alle, die hem dient met beven,
Seght heden, seght, nu wel te pas,
Soo langh men sal op Aerden leven,
Blijft God in goedheyd die hy was.
3 Ick heb den Heer uyt anghst gebeden,
In hoogen nood riep ick tot hem,
'k Heb in benautheyd hem beleden,
En ruymte gaf hy op mijn stem.
God is by my, 'k en sal niet schromen;
Niet vreesen eenigh ongeval.
Wat sal een mensch, op 't hooghst genomen,
Een mensch, my doen? gansch niet met al.
| |
I. Pause.4 God is by my, en stelt sich onder
Het tal van die my hulpe bien,
Dies sal ick haest en buyten wonder,
Mijn lust aen al mijn Haters sien.
't Is beter op den Heer te bouwen,
Dan op een menschen-kind te staen;
Dan sich op Princen te vertrouwen;
't Is best, tot God om hulp te gaen.
5 Ick was omringht van groote Benden,
Al 't Heydens-Volck deed my geweld;
| |
[pagina 246]
| |
'k En kon my nergens henen wenden,
'k Was in de klem en gansch verstelt.
Maer ick hieuws' in den Naem des Heeren,
Daer op ick stond, aen-stonds ter ne'er.
De Heer de'e my mijn lijf verweeren,
Dat ick het won, streckt hem ter eer'.
6 Sy hadden my omringht als byën,
Maer zijn geblust, als doornen-vyer;
In 's Heeren Naem braght icks' in 't lyën;
'k Verhieuw en sloeghs' al-saem van hier.
Mijn Vyand had my hart gestooten,
Tot vallens toe, op 't lijf gere'en.
Maer God, wiens Naem ick sal vergrooten,
Hielp my, dat icks' heb dood getre'en.
7 God is mijn kracht. Hem moet ick singen.
Tot psalmen geeft hy my de stof.
De Vroom', in haer vergaderingen,
Verkondigen sijn eer' en lof;
En roepen uyt; De hand des Heeren,
Kan buyten 't menschelick vermoen,
Tot ons behulp, en 't sijner eeren,
Seer-wonderlicke daden doen.
| |
II. Pause.8 Gods rechter-hand is hoogh verheven,
Gods rechter-hand doet groote kracht;
Ick sal niet sterven, maer gaen leven,
En loven God met al mijn maght;
Sijn wercken, over-al vertellen;
Op dat hy langh mach zijn gevreest;
'k Sal onder hem my dienstbaer stellen,
Want hy is my tot heyl geweest.
9 De Heer heeft my wel veel doen lijden,
Wel hart besoght met anghst en nood;
't Heeft hem gelieft my te kastijden;
Maer hy verwijst my niet ter dood.
Doet open, opent my de deuren,
De deuren der gerechtigheyd;
| |
[pagina 247]
| |
Op dat, terwijl 't my mach gebeuren,
Mijn God daer in zy lof geseyt.
10 Dit is de poort, de poort des Heeren;
Dit is der Recht-gesinden poort.
Door dese sal men gaen ter eeren,
Ter eeren in-gaen, voort en voort.
Ick sal u, Heer, mijn God, gaen loven,
Die my verhoort hebt en bevrijd;
Om dat ghy my, die lagh verschoven,
Tot heyl en hulp geworden zijt.
| |
III. Pause.11 De Steen, daer op het Bouw-Volck morden,
By haer verworpen en versmaed,
Is tot een hooft des hoecks geworden,
Daer 't gansch gebouw sich op verlaet.
Dit is het werck des Heers der Heeren,
Dit is door God alleen geschiet,
Soo wonderlick, hem selfs ter eeren,
Gelijck men 't voor ons oogen siet.
12 Dit is den dagh, van al de dagen,
By God gemaeckt, den grootsten dagh.
Laet ons van vreughd' altans gewagen,
En vrolick zijn, al wat men mach.
Och, Heere, geeft uw heyl; och, Heere!
Geeft voor-spoed nu, te deser tijd;
Op dat het Koningh-rijck vermeere,
Van dien ghy ons tot Koningh wijd.
13 Hy, die in Gods naem wert verheven,
Sy nu gesegent boven al.
Wy zijn 't, die u gaen segen geven,
Vyt 's Heeren-huys, met bly geschal.
De Heer is God, daer op wy bouwen.
Die ons verlicht, na veel gevaers.
Bind het Feest-offer vast, met touwen,
Tot aen de hoornen des altaers.
14 Ghy zijt mijn God, dien ick sal poogen
Te loven, al mijn leven langh.
| |
[pagina 248]
| |
V, O mijn God, sal ick verhoogen,
Met snaren-spel en bly gesangh.
Beroemt den Heer, wilt vreughd bedrijven,
Al die op Aerden zijt verspreyt;
Want hy sal goedertieren blijven,
In aller eeuwen eeuwigheyd.
|
|
