| |
Den LXXXVI. Psalm.
Neyght my, Heer, uw gunstigh' ooren,
En wilt mijn gebed verhooren;
Want ick ben ellendigh we'er,
En noodruftigh even-seer.
Hoed mijn ziel, bewaert mijn leven,
Want ick ben uw knecht gebleven,
Vw getrouwe Gunst-genoot,
Dien ghy nimmermeer verstoot.
2 Heer, wilt my genadigh wesen,
Want mijn stem is op-geresen,
En ick roep, den ganschen dagh,
Wat ick tot u roepen magh.
Wilt uw dienstknechts ziel bevrijden,
Dien ghy siet in bitter lijden,
Want tot u verheff' ick haer,
Diese by-staet in gevaer.
3 Want ghy zijt seer goed bevonden;
| |
| |
Gaern vergevend' onse sonden;
Groot van goedertierentheyd,
Aen die tot u roept en schreyt.
Neemt ter oor, verstaet de reden
Van mijn droevige gebeden;
Merckt op 't smeecken mijner stem,
Daer ghy my siet in de klem.
4 'k Roep u aen, in banghigheden,
Daer ick werde van bestreden;
Want ghy, Heer, verhoort my staegh,
Als ick in benautheyd klaegh.
Onder Goden isser niemand
V gelijck; en nergens yemand,
Die soo groote wercken pleeght,
Als ghy, God, die 't al beweeght.
| |
Pause.
5 Al het Heydens Volck, voor desen
Oock door u gestelt in wesen,
Sal gaen komen, buygen ne'er,
Geven aen uw Naem sijn eer'.
Want ghy doet de wonder-wercken,
Die uw grootheyd doen bermercken;
Ghy zijt Heer en God alleen;
Buyten u en kentm' er geen.
6 Leert my uw geboden plegen,
Dat ick wandel' in uw wegen.
Eenight tot uw vrees mijn hert,
Dat het u geheylight werd.
Soo sal ick, uyt al mijn krachten,
Heer, mijn God, uw lof betrachten;
Die my hand-haeft en bevrijd.
7 Want uw goedertierentheden,
Over my, zijn hoogh getreden.
Vyt het onderst', als ick viel,
Vyt het graf, ruckt ghy mijn ziel.
| |
| |
Staen op, om my t' over-mannen;
Hun Vergad'ringh spreeckt seer hoogh;
Doch, s' en heeft u niet voor oogh.
8 Maer ghy, Heer, zijt een genadigh,
Een bermhertigh God gestadigh;
Groot van goedheyd en gedult;
Langhsaem, als ghy toornen sult.
Wend u t' mywaerts, slaet my gade,
Sterckt uw knecht, door uw genade,
En verlost uw dienstmaegds Zoon,
Die sich buyght voor uwen throon.
9 Doet ten goed' aen my een teecken,
Doet mijn Haters schaemt' uyt-breecken,
Als ghy my geholpen, Heer,
En getroost sult hebben we'er.
|
|