Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den XXXIV. Psalm.

Ick sal voortaen, met vlijt,
God loven uyt mijns herten grond.
Sijn eer' en lof sal in mijn mond
Gaen wesen t'aller tijd.
Mijn ziel sal in den Heer
Haer roemen, op dat dit mijn woord,
By den Sachtmoedigen gehoort,
Haer magh verblijden we'er.

2 Maeckt God den Heere groot,

En wilt met my nu al-te-saem,
Al-hier verhoogen sijnen Naem,
Die my hielp uyt den nood.
Ick heb den Heer gesocht,
En hy beantwoord mijn gebed;
Hy heeft my uyt mijn vrees gered,
Daer in ick schricken moght.

3 Sy sagen op den Heer;

Ia, hebben, als een water-stroom,
Hem aen-geloopen, sonder schroom,
En buyten schaemten-deer'.
Ick riep in mijn ellend',
En God, eer langh, verhoorde my;
Hy stond my in benaeuwtheyd by;
Hy heeftm'er uyt-gewend.

[p. 63]

I. Pause.

4 Gods Engel legert hem

Rond-om den genen, die God vreest;
Hy ruckt den Droevigen van geest
Vyt swarigheyd en klem.
Smaeckt dat de Heer is goed.
Wel-gelucksaligh is de Man,
Die sich op hem betrouwen kan
Met sijn geheel gemoed!

5 Ghy, die sijn Heyl'ge zijt,

Vreest God den Heer; ontsiet sijn maght;
Want ghy zijt dien hy heeft bedacht,
Die geen gebreck en lijd.
De jonge Leeuwen staen
Hun armoed' uyt, en hong'ren wel;
Maer wie God soeckt, na sijn bevel,
Dien sal geen goed ontgaen.

6 Komt, Kind'ren, hoort na my;

Ick sal, gelijck een Vader, u
Des Heeren vrees gaen leeren nu;
Hoort wat uw lesse zy.
Wie heefter levens lust?
Wie heeft sijn dagen lief en waerd,
Om 't goede langh te sien op Aerd',
Eer dat ghy sterft en rust?

7 Bewaert uw tongh van 't quaed,

Dat ghy bedrogh noch list en voed.
Wijckt van het quaed' en pleeght het goed,
Vroom in uw woord en daed.
Soeckt vred' en jaeghtse na;
Gods oogh en oor is, waerse gaen,
Op die voor hem rechtvaerdigh staen.
Den sulcken hoort hy dra.

II. Pause.

8 Des Heeren aenschijn gloeyt,

't Is tegen die ondeugend' is,

[p. 64]

 

Om hem en sijn gedachtenis

 

Te hebben uyt-geroeyt.

 

Sy roepen, en God hoort;

 

Hy redse die rechtvaerdigh zijn;

 

Vyt al haer swarigheyd en pijn

 

Helpt hyse voort en voort.

 

 

 

9 God is by die hem vreest,

 

By die van hert gebroken is;

 

Hy sluyt in sijn behoudenis

 

Verslagenen van geest.

 

Des Vroomens tegen-spoed

 

Is groot en veel; waer hy hem wend,

 

Raeckt de Rechtvaerdigh' in ellend';

 

't Is kruys, wat hy ontmoet:

 

 

 

10 Maer God ist, die hem red;

 

Die al sijn beenderen bewaert,

 

Dat niemand die breeckt opter Aerd;

 

God ist, die op hem let.

 

De boosheyd, die beswaert,

 

Den Goddeloosen slaet sy dood;

 

Wie den Rechtvaerdigen verstoot,

 

Sal schuldigh zijn verklaert.

 

 

 

11 De Heer verlost sijn knecht,

 

Hy hoed de ziel van die hem vreest;

 

Dien is hy steets tot hulp geweest;

 

Dien spreeckt hy vry in 't recht.