Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den III. Psalm.

O Heer, dien ick bely,
Hoe is mijn we'er party,
Soo groot en menigvuldigh?
Veel staender op 't Land,
En doen my tegenstand,
Die voor u sta onschuldigh.
Veel seggen van mijn ziel,
Die u wel-eer beviel,
(O Heer! wilt hier op letten)
Veel seggen, my ten spott',
Hy heeft geen heyl by God,
Dien ick noyt sal versetten.

2 Doch, Heer, ghy zijt mijn schild,

Die my bewaren wilt,
De Rotz-steen mijner eeren;
Die my het hooft verheft,
Daer 't niemands swaerd en treft,

[p. 5]

 

Noch maght heeft te verseeren.

 

Ick riep, en hief tot hem

 

Mijn onvermoeyde stem,

 

Als my mijn Vyand stoorde;

 

Van sijnen heyl'gen bergh,

 

Daer ick hem bystand vergh,

 

Wast dat hy my verhoorde.

 

 

 

3 'k Lagh ne'er en sliep met lust,

 

Bevredight en gerust,

 

Eer my dit quaed genaeckte;

 

Maer God, die my beschut,

 

En altijd onder stut,

 

Gaf dat ick we'er ontwaeckte.

 

Nu vrees'ick genen val,

 

Al wies dit Volcks getal,

 

Tot tien-mael duysend koppen;

 

Al had schoon hun geweld,

 

Sich rondom my gestelt,

 

't En sou my niet verschoppen.

 

 

 

4 Staet op, verlost my, Heer;

 

Mijn God, die u wel-eer,

 

Hebt over haer gewroken;

 

Dies' over langh verjoeght,

 

Op 't kinnebacken sloeght,

 

De tanden hebt verbroken,

 

Breekt ghy, door uwen kracht,

 

Der Goddeloosen macht,

 

En geeft uw Volck den segen;

 

Want ons behoudenis,

 

Ons heyl en welvaert is

 

In u alleen gelegen.