Wat een schrik!
Een bij uitstek vrouwelijk gebaar: ogen ten hemel, hand aan de borst geslagen. Dit symboliseert het zoeken naar redding van boven en het tot bedaren brengen van het bonkend hart. Hierboven ziet u de spontane versie uitgebeeld, waarbij men zucht, soms naar binnen. Uit deze onbewuste handeling is het opzettelijk gebaar voortgekomen waarmee men grapsgewijs te kennen geeft: wat een schrik. Als zodanig wordt het gebaar ook gebruikt door mannen, en is het een standaard-hulpmiddel in komische sketches. Daar het gebaar alles te maken heeft met Geloof & Natuur, zal het ook buiten de landsgrenzen wel begrepen worden. Als u duidelijkheid nastreeft, moet u de hand snèl op het hart slaan, de ogen metéén ten hemel.