Van glorie en lijden

Sonnetten uit de loopgraven aan den Yser

[p. 106]

Bewustheid

De dag sloot zich om dezen schoonen strijd
en scheen gelukkig om de heldendaden,
die edel waren en gebenedijd
en met vergulden menschen-hoop beladen.

De menschen waren schoon en wild-verblijd,
en zon lag om hun hoofd met rijke draden,
en in de velden schalden stemmen wijd,
- ze waren woedend-grootsch hun helden-daden.

En 't ijzer botste en barstte brekend uit,
en de aarde schokte, en alle harten beefden,
van strijd-genot - de luchten dreunden luid.

Zoo kwam deze avond, - en wie strijdend leefde
dien dag van glorie, wist wat moed beduidt
en hoe het leven zoet is, voor wie streefde.

(Na een hevig bombardement).