Van glorie en lijden

(1917)–Daan Boens– rechtenstatus



[pagina 75]
Sterren-nacht De nacht ligt als een kalme mensch, die droomt van heugelijke stonden, en van dagen waar loovers gulden in de zonne lagen, en wijde stroomen roeiden, zoet-verloomd. De nacht ligt onbeweeglijk-schoon... zijn kragen zijn sterren-zwaar - het manelicht bezoomt met breeden glans zijn leden, wijl heel-trage en ver een schier-onvoelbaar windje loomt. En menschen waken in dien stillen nacht, en staan zoo roerloos als de blonde boomen, en droomen van wat vroeger vrede bracht. Ze staren, en doorheen den schemer, komen verwijderde en beminde beelden zacht, en reiken de armen, - doch vergaan... 't zijn droomen. -