Van glorie en lijden

Sonnetten uit de loopgraven aan den Yser

[p. 59]

Drie Medaljons

[p. 61]

Helden

Antwerpen had zijn laatsten slag geschoten.
Het leger had zijn groote daên verricht,
en moest-heldhaftig wou 't niet ingesloten -
terug zich trekken:...... bloed op 't aangezicht!

't Was alles vuur en vlam. Het oog gericht
op al die schatten, waar ze eens vreugd genoten,
- hun droevig oog, nog met den haat verlicht -:
zoo gingen onze strijders heen, de grooten!

Zij hadden Luik en Leuven mee-gedaan,
de Nethe!... en Haelen was hun held-historie...
en stromplend ging hun stap op de oude baan.

Doch rustig, om de mannen, liep een hond,
die loerde in ieders oog, en niet verstond
hoe groot was ál de ellende en ál de glorie.