Van glorie en lijden

Sonnetten uit de loopgraven aan den Yser

[p. 52]

Andenne

Zooals een jongetje, dat rustig spelen mocht
bij 't water, en er lustig liet zijn voetjes baden,
en bloemen, als een kroon, om zijne lokken vlocht,
en stille lachte, bij de blonde dageraden;

Een jongentje, dat in de wolken droomen zocht,
en meende er verre wonderlanden in te raden,
en leefde zonder vrees en zonder achterdocht:
zoo lag het stadje Andenne, in blijde lent-gewaden.

En 't leefde toch zoo zoet... doch eens kwam aan de Maas
een bende ruiters, en een vloed van vreemde lieden
met wreede wapens en een stem, die dorst gebieden;

Ze rukten zich in 't stadje, met een woest geraas,
en staken 't al in brand, en lachten om hun moorden...
- nu ligt het jongentje gedood aan gindsche boorden.