Van glorie en lijden

(1917)–Daan Boens– rechtenstatus



[pagina 40]
Vrede-wensch Deze avond is zoo goed en stil gekomen, en is zoo vol van blonde maneschijn, en ligt zoo roerloos om de grijze boomen, dat alle stemmen als verdwenen zijn. De stilte ligt zoo diep om de aardsche droomen en om den stroom, - zoo machtig en zoo rein in zijn verglijden, - dat het nacht-verloomen verzacht is, als een kwijnend-wijd refrein. 't Gaat al zoo lijze, dat de wereld-strijd vergeten wordt, en 't verre blader-zingen vergaat in overbreede vreedzaamheid. En 't is zoo stil, dat om mijn lippen dringen gebeden, en ik d'innigen wensch belijd, mijn strijders-leven met zoo'n vreê te omringen.