Van glorie en lijden

Sonnetten uit de loopgraven aan den Yser

[p. 38]

Ziele-rust

Mijn ziel is als de vroege winterdag,
die schoon en blauw rijst in de stille luchten,
en kalm is, daar geen trage wind-geruchten
door de uchtend slieren, waar ik schemer zag.

Mijn ziel ontvangt de roze zonnelach,
die droomt van verre en frissche loover-zuchten,
en van de blauwen waar wat dauw om lag,
en van de rijpe en wilde zomer-vruchten.

Mijn ziele draagt de blondheid van den morgen,
en is gerust, en hoopt in 's levens-gang,
al heeft mijn ziel soms 's winters-droeve zorgen.

Ze wenscht de zoetheid van vervloden tijden,
en denkt aan oud-verstorven liefde zang
en wou tevreên zoo tot den avond glijden.