Van glorie en lijden

Sonnetten uit de loopgraven aan den Yser

[p. 22]

Wanneer...

Wanneer de morgend om de boomen dringt,
en lente-geuren door de velden slieren,
en verre zangen de geboorte vieren
der eerste bloemen, waar wat dauw omkringt;

Wanneer de zonne door de nauwe kieren
van 't roos gordijn, dat aan het Oosten hangt,
heur schuinste stralen, om mijn tuin laat slieren,
en blauwe dag, het wacht-gedroom vervangt;

dan gaat mijn peins tot vroegre morgend-stonden,
toen 'k was een knaap, die in de duinen lag,
terwijl mijn oogen vreemde doelen vonden.

Het groote huis herleefde in 't uchtend-schijnen,
toen Moê verschoof de witte bed-gordijnen,
en heel-stil lachend, haren zoon aanzag.