Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Hoe vrouwe Johanne van Brabant, na dat huer yerste man voer die Vriesen bleven was, te wive wort ghegeven hertoghen Wencelijn.

VI.

Van Brabant vrou Johanne
Die genomen hadde te manne
Van Henegouwe van Hollant den grave,
Daer ghene geborte en quam ave
Want, in sinen jongen jaren,
Soe woude hi op die Vriesen varen
Met hercrachte, als hi dede,
Ende menich edel man daer mede,
Daer hi met torne ende met crige
Verslagen bleef in eenen wige,
Ende met hem menich man voerbaer.
Dit ghesciede in Ons Heeren jaer
M. CCC. viertich ende vive.
Ende want van sinen live
Geen wetteghe geboorte en quam
Van der vrouwen lofsam
Johannen, dochter van Brabant,
Die outste, dat si u bekant,
Dachte hertoge Jan, haer vader,
Na dat sijn sonen allegader
Sonder oer ghestorven waren,
Des hi te recht wel mocht mesbaren
(Doch moest gescien alsoet God woude),
Soe dachte hi, dat Brabant soude
Op sijnre outster dochter comen;
Want haer God hadde genomen
Haren man, ende weduwe ware,
Ende si noch luttel hadde der jaren
Ende jonc was, ende scoen van leden,
Docht hem dat hise woude besteden
Noch anderwerf te huwelike.
God here, ende hoe wiselike
Overdacht hi in sinen sin
Den orbore, die daer mocht liggen in
Sinen lande, ende tgroot profijt
Dat hise, binnen sijnre tijt
Bestaedde, ende te wive gave
Eenen edelen man, daer si ave
Oer mocht crigen met salicheden,
Te orbore ende te nutlijcheden
Sijns goeds lants, sier ondersaten,
Aensiende die scade utermaten,
Dongheval, ende tgroot verdriet
Op dat des en gesciede niet,
Dat daer af Brabant mocht gescien
Na sijn doot; ende mids dien
Heeft hise, binnen sinen leven,
Weder te huwelijc gegheven
Van Behem heeren Wencelijn,
Hertoge van Lutsenborch: die vader sijn
Was coninc van Behem ende heere
Mogende ende mechtich seere.
Aldus hertoge Jan verwarf
Dit huwelic, eer dat hi starf,
Dat nut was ende orberlijc
Sinen lande ghemeinlijc,
Als ic u wel sal doen verclaer,
Alst point sal geven noch hier naer,
Entien materien entien sin
Volcomelijc sal houden in.
Die sake, daerom dat hi dit dede,
Was om pais, om rust, om vrede
Sijns lants, ende sijnre ondersaten.
Dit was wijsheit utermaten,
Als ic u noch bat sal verclaren.
Dese Wencelijn was jonc van jaren
Als hi desen huwelijc dede.
Die Paus dispenserder mede;
Want si bestonden alsoe naer
Dat die Paus, dat es waer,
Ende niement anders, als clercken leeren,
Dat huwelijc mocht consenteeren.
Dan dit was, der ic orconden,
Want si ten derden lede bestonden.
Aldus was dit die uterste macht.
Dat huwelijc mochte volbracht
Worden tusscen na ghemagen,
Als ic clercken hebbe horen sagen.
Aldus, seggic u sekerlike,
Trac vrou Johanne te huwelike
Tweewerf, binnen haers vader tide,
Des Brabant wel mocht wesen blide.
Nu latic van vrou Johannen staen;
Ende wil u int corte overgaen
Hoe die maechscap was soe naer
Tusscen Wencelijn ende haer.