Van des derde Jans huwelike.
Dat XI Capittel.
Desen
derden Janne wart ghegheven
Een wijf in sijns vaders leven,
(Doen hi was een jonc kint,
Ende van verstandenissen blint),
855[regelnummer]
Die hem bestont ten derden lede.
Diet huwelic brachte toe;
Maer die paus orlovet doe
Dat voertghinc dit huwelijc.
860[regelnummer]
Haer vader hiet
Lodewijc,
Des conincs sone van Vrancrike:
Ane
Marien, die suster was
Des goets Jans, als ict las,
865[regelnummer]
Die te Woeronc den strijt verwan.
Nu moghedi sien ende merken dan
Dese jonghe Jan hadde, te waren,
Twee die beste oudervadere
870[regelnummer]
(Ic woude hier af hadde een adere)
Diemen vant in haren daghen,
Ende die meer liede ontsaghen:
Dat was
Edewaert van Inghelant,
Die over zee vacht metter hant,
875[regelnummer]
Ende die eerst Jan van Brabant.
Die soe vrome was becant.
Mijn dichten ende mijn scriven;
Want ic nemmeer en can gheleesten
880[regelnummer]
Van der hertoghen yeesten;
Want nu regneert dese Jan.
Ghelevic den tijt, voert dan,
Dat hem ghevallen eneghe saken
Die sal ic dichten ende maken,
885[regelnummer]
Eest dat ics hebbe die stade.
Ende waert dat ics niet en dade,
Soe bevelic dat te maken al
Yemenne die dan leven sal,
Ende wachte hem wel, dats mine lere,
890[regelnummer]
Dat hi uter waerheit niet en kere.
Nu hebbic ghedaen soe ic best can,
Dat mi bat die goede man,
Dien ghi mi mocht nomen horen
In mijn beghin, hier te voren.
895[regelnummer]
Lanc lijf, gheluc ende eere
Moet hem gheven Onse Here,
Ende, na dit leven, hemelrike,
Ende ons allen ghemeenlike;
Dies moet ons onnen, diet al verleest,
900[regelnummer]
Die vader, die sone, die heilighe gheest.
|
|