Brabantsche yeesten. Les gestes des ducs-de-Brabant par Jean de Klerk d'Anvers (3 delen)

Van den stride te Bovines.

Dat VIII Capittel.

Int naeste jaer, na dat die dinc
Heinrike aldus verghinc,
Quam keiser Otto, te waren,
Neder tote Tricht ghevaren,
Ende nam te wive, hore ic lien,
Hertoghe Heinrics dochter Marien;
Ende Otte ende Heinric, tien stonden,
Worden met vrientscappen sere onderbonden,
Ende worden oec alsoe beraden,
Dat si staen wouden te staden
Van Vlaendren den grave Ferrant;
Want die coninc van Enghelant
Hads hem ghebeden, vriendelike.
Ieghen den coninc van Vrancrike
Quam doen die grave Ferrant,
Met al der hulpen dien hi vant,
Tenen stride van groter pinen,
Bi der brugghe van Bovinen,
Daer die coninc, sonder waen,
Dese vier graven heeft ghevaen
Van Vlaendren, van Bonen, van Hollant,
Ende des conincs broeder van Enghelant.
Keiser Otte, die grote here,
Ende Heinric hertoghe, sijn swere,
Hilden hem, onder hen tween,
Met haren volke soe vaste in een,
Dat si bleven onghevaen,
Ende den coninc sijn ontgaen.
Twelfhondert ende xiiij doen
Screefmen dat carnatioen,
Ende Heinric hadde doen, alsmen leest,
Dertich jaer hertoghe gheweest;
Ende hier na, over vier jaer,
Wart die soene ghemaect claer
Tusschen Heinrike ende bisschop Hughen.
Dus hore ic den boeken tughen.