15 Maart 1781.
Hoera! - De Göttinger Courant met Wolfram's promotie ‘summa cum laude,’ dat is: heel mooi. En onder de particuliere berichten:
‘Het groot auditorium van onze Academie bood heden ochtend een belangwekkend schouwspel aan. Daar waren velen bijeen om de redevoering te hooren, waarmede een onzer “spes patriae” den titel van Doctor in de beide rechten zou verwerven: diep gevoelde, bezielde en bezielende woorden, die evenzeer voor het warme hart als voor den helderen geest des jongen sprekers getuigden. Hier werden rechten besproken en gevolgen nagegaan, toestanden ontleed en wonden blootgelegd, die bewezen met hoe grondige kennis de spreker was toegerust en met hoe vaste hand de voorliggende stof was geordend en bewerkt. Tegen den huidigen rechtsstaat, tegen de patrimoniaal-rechtbanken in het bijzonder, heeft de kundige spreker zijne aanvallen gericht. Zijne toehoorders, zoowel professoren, als medestudenten en nieuwsgierigen, hingen aan zijne lippen. Zij volgden hem, die rustig en onverbiddelijk het onrecht in het aangezicht durfde zien, het voet voor voet bekampte en de gevaren aanwees, die gebieder en onderdaan ten slotte wachten: zedelijk bederf.
Een onstuimig bravo-geroep bewees hoe de redenaar had weten te treffen en te boeien.
Wij wenschen de faculteit geluk met de aanwinst van zulk een lid. Wij verwachten veel van zijn uitstekende gaven.’
Ik las het hierboven vermelde voor aan Vader, die, om zware verkoudheid, op last van den dokter het bed moest houden. Ook Moeder luisterde aandachtig toe.
‘Wolfram zal het ver brengen,’ zeide Vader.
Toen kwam de vraag wie ons wel de courant kon gezonden hebben.
Auteursrecht onbekend