Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens
(1742)–Tannetge Kornelis Blok–
Auteursrechtvrij
[pagina 40]
| |
Op de Wijse: Fortuin hoe ongestadig zyn u gaven.Gy Kinderen Gods wilt uwen vader loven
Zend u gemoed en ziel eens op na boven
Wilt in des geest besien aldaer u Vaders huis
En wat een heerlijkheid,
Hy in der eeuwigheid.
Daer voor u geeft, Voor al dit kruys.
Besiet voor eerst aldaer u Vaders Throne
Te regterhand is zijn beminde Zone:
Met wat een klaerheid is ‘t aldaer zeer schoon verciert:
‘t moet heerlyk zyn, alwaer
Dat al des Engels schaer
Met wonderlyk gevaer, Rontomme zwiert.
O kinderen Gods wat staet zal die genieten
Die Christi kruis niet laet verdrieten:
En wandelt onbesmet doorts werelds modderpoel:
En wettelijk kampen zal,
Tegens vyants aenval,
Die zal daer zitten al, Op Christi stoel
Die zullen als de klare sonne blinken,
Veel schoonder dan zy nu konnen bedinken
En zullen zijn gekleed met witte wijde fijn
En zullen eeuwig ziet:
Zeer verre van ‘t verdriet,
Door dat heerlijk geniet, Ia vreugde zijn
Sy zullen daer ter tafel zijn geseten
Met Abraham, Isaek en Iacob eten
En boven al met God en zyn beminden zoon
Die zyn bemind getal,
Zelver uyt liefde zal
Ter tafel zetten al, In zynen Throon.
Wat heerlykheid zal God haer dan bewyse
hy zal haer met dat hemels brood gaen spyse
En schenkt haer dan in van ’s hemels soete wyn
| |
[pagina 41]
| |
Ia zullen zeer verheugt,
Met een volmaekte vreugt,
En sonder ongeneugt, In Vrede zijn.
Zy zullen dan als mest kalveren springen
Het liet des lams met grote vreugde zingen,
En zulle zeer versiert met palme in haer hant
Op den Berg Zions staen,
En ’s levens kroon ontfaen
En uijt en inne gaen, Seer triumphant.
Dan zullen zy met Christo triumpheren
In witte klederen met hem spanseren,
En gaen vermake haer in ‘t hemels paradijs
In ‘t nieuw geloofde Land,
Dat door des Heeren hand:
Zeer heerlijk is geplant, Na ’s Hemels wijs
Seer heerlijk is dat Paradijs daer boven
Veel schoonder dan als Salomons lusthoven
Die door haer heerlijkheid schier ware ongemeen
Ia die hy door zijn hand:
En wonderlijk verstand;
Zo sierlijk had geplant, Dat wonder scheen.
Des hemels vreugt en is niet te gelijken,
By ’s weerels goed of aardse Koninkrijken:
‘t Sy dieder zijn geweest of die men heden siet
Want Cresus grote kragt,
En Alexanders magt,
Die zijn daer by geagt, Zoo veel als niet
Schoon dat men al de heerlijkheid en vreugde
Daer oyt een mensch op aerden in verheugde
Sijn leven lang genot, al was het oversoet
Nog was ‘t alzo men siet,
Niet anders als verdriet,
Ia maer zo veel als dit, By ‘t hemels goet.
Die yheerlijkheid en staet van alle Vromen
En is noyt in een menschen hert gekomen
Noyt oor en heeft gehoort, geen oog en heeft gesien,
Dat God haer geven zal;
En hier op ‘t aerdsche dal:
Hem lief hebben en, de zonden vlien.
Gy kind’ren Gods steld niet meer u vermaken
| |
[pagina 42]
| |
In ’s werelds gard, of aerdsche beusel-zaken
Agt veel te slegt voor u het goet van ‘t aertse dal,
Want gy weet beeter goet:
Dat gy nog erven moet,
En God uyt liefde zoet, Uw geven sal.
Veragt ook niet de Vaderlijke slagen,
Die God wil dat gy hier sult lijdsaem dragen
En dat hy u gemoet en hert van d’aerde wend
En dat gy ongelaen,
Meugt in zijn wegen gaen,
En tot dit loon t’ontfaen, Uw weerdig kent
leert Sterve. |
|