Een nieuw liedt-boekje, genaamt het dubbelt Emausje, bestaende in eenige nieuwe liedekens
(1742)–Tannetge Kornelis Blok–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Edel Karsou.Wat zullen wy,
Tot dankbaarheid vergelden,
Aen onsen Weerd seer goed?
Daerom dat hy
ons spijse vooren stelden
ook drank in overvloed
Waer door gevoed
Wy zijn na den Lichame
En ook dit geselschap zoet,
Hem danken al te zamen
Tot danckbaerheid
Weet ik niet voord te bringen,
door dees genoten deugt,
Als met bescheyd,
Een vrolijk Lied te zingen,
Met een gemoed verheugt,
op dat de vreugt,
Mag dies te meer vergrooten,
Die wy t’samen met geneugt,
Alhier hebben genoten,
Laet ons voor al,
Den milden Schepper loven,
Die alles wat ‘er leeft,
op ‘t Aerdsche dal,
| |
[pagina 43]
| |
door zijn goedheid van boven,
Genadig voedsel geeft:
die ons ook heeft,
op desen tijd gaen spijsen,
Waer voor wy hem zeer beleeft,
Moeten loven en prysen.
Want anders geen:
die toekomt alle eere,
Lof prys en dankbaerheid,
Als God alleen,
om Schepper ende Heere:
die ons door zyn goedheid,
En wys beleyd;
Gaet spyzen ende laven;
dies moeten wy met dankbaerheid,
gebruyken zyne gaven.
Hoewel dat wy,
Niet en zullen bewysen,
opregte dankbaerheyd,
om na waerdy,
dien grooten Godt te prysen,
Voor zyn mildadigheid:
die zeer planteyt,
ook aen d’ondankbare menschen;
Geeft door zyn goed en wys beleyt:
Al wat zy komen wenschen.
Want niet alleen
dat god ons zeer bequame,
door zyn genade zoet:
Heeft in ‘t gemeen,
Gespyst na den Lichame,
Met voedsel overvloed;
Maer tot behoed:
Heeft ons ook gegeve:
So veel dat wy met minder goed,
Wel zouden konnen leven.
Wy zyn verblyd:
dat wy hebben genoten,
Geen maelteyd zeer bequaem,
Waer van den tijd,
| |
[pagina 44]
| |
Ons niet en heeft verdrooten,
Om dat al te saem
Seer aengenaem,
Met vriendschap ende vrede,
En ook met vreugde na ‘t betaem,
Hier dese Maeltijd deden.
Met goed opset
Mogen wy God dan prijsen,
En bidden soo ‘t behoord,
Dat hy ons met
Dat hemels brood wil spysen:
Dat is zyn heylig woord?
Op dat wy voort
Gaen op dien weg verheven,
En komen door die Enge Poort
Tot in het eeuwig leven.
Een groot jolyt
Sullen wy dan genieten,
Bevryd van alle pyn,
Voorwaer den tyd
Sal ons ook niet verdrieten,
Wanneer wy zullen syn,
Door Gods aenschijn,
Om eeuwig daer te blijven:
En niet een soet geselschap sijn.
Een groote vreugt
Wil God de sijne schenken,
Uit liefde van zijn Soon,
ns herte verheugt,
Als wy daer aen gedenken:
Dat God in ’s hemels Throon,
Des levens Kroon:
Ons geven wil al t’samen,
Dit gunt ons God tot eenen loon,
Door Iesum Christum Amen.
Leert Sterve. |
|