krant: men moet er voor
zorgen dat zoiets niet gebeurt.’
‘Stond dat in De Telegraaf?’’
‘Neen, jongen. De Telegraaf was geen illegale krant. De Telegraaf was een legale
krant.’
‘Dus die vonden dat toen goed, van dat liquideren en deporteren?’
‘Ze schreven in ieder geval niet dat het een schande was.’
‘Durfden ze dat niet?’
‘Ze durfden het niet, of ze vonden het niet zo'n schande. Ik
denk dat laatste.’
‘Maar nu zouden ze het toch wél vinden, hè? Want die Duitse wetten zijn er toch
niet meer?’
‘Neen, jongen, God zij dank zijn die Duitse wetten nu weg. Er zijn nu weer wetten
die het liquideren en deporteren van mensen verbieden, en De Telegraaf is nog
steeds een legale krant. Dus ze kijken wel uit om te schrijven dat dat wèl moet
gebeuren. Hoogstens citeren ze met enige instemming een uitspraak van W.
Kicken.’
‘Maar hoe is dat dan met W. Kicken, pappie? Die was er toch tégen om iemand te
liquideren?’
‘Precies, m'n jongen. Dat klopt. Precies zoals De Telegraaf een legale krant is
gebleven, is W. Kicken niet opgehouden een illegale strijder te zijn. Snap je
wel?’
‘Ja pap.’
‘En nou ga je lekker slapen, hè?’
‘Ja pap. Pap.’
‘Ja?’
‘Was dat nou de les van de geschiedenis?’
‘Ja, jongen. Dat was nou de les van de geschiedenis.’