De brieven van J.C. Bloem aan Aart van der Leeuw
(1979)–J.C. Bloem–
Auteursrechtelijk beschermd47Almeloo 17 Aug '16
Beste Aart Sinds een week ben ik weer in Almeloo. Ik ging er plotseling heen omdat mijn vader ernstig ongesteld was. Hij heeft n.l. een negenoog in zijn nek. Gelukkig blijft hij goed vooruit gaan, zoodat ik Zaterdag weer naar het Gooi vertrek. Het zijn ellendige dagen voor mijn vader geweest, en hij is nog lang niet beter, maar het verloop van de ziekte is zoo bevredigend, dat ik het er maar op waag, en overmorgen weer naar Blaricum tijg. Ik ga daar logeeren in de hut van Mevrouw Toepoel (de vriendin van Jany Holst). Zij en Jany zijn n.l. samen voor een maand naar Velsen. Het is wel heerlijk voor mij, want ik heb daar natuurlijk 't rijk alleen, dat is wel zoo rustig als die logeerpartijen op matrassen etc.. Ik hoop daar ook nog wat te kunnen werken. En hoe maken jij en Toos en Joh het. Ik heb zoo ontzettend genoten van ons samenzijn te Utr.. Er is trouwens niemand bij wien ik zoo graag ben als bij jou. Jij hebt een waarlijk toovenaarachtige eigenschap om mij gelukkig te maken. Zoodra ik maar bij jelui ben, vallen al mijn zorgen van mij af, en zie ik niets dan de zaligste verschieten. Ik wou daarom zoo vreeselijk graag, dat je, als ik later ergens definitief ben gevestigd, je er ook kwam wonen. [sic] Tenminste als het een mooie plaats is: aan de Vecht of in de Betuwe. Op rotplaatsen als Almeloo zou ik je niet durven noodigen. - Ik lees op 't oogenblik Pierre Hamp, een modern ik zou haast zeggen socialistisch-sociologisch schrijver. Uiterst interessant. Zijn boeken zou men haast enquête's kunnen noemen (een ervan heet trouwens zoo).Ga naar voetnoot197 Dat is nu het echte realisme, dat de z.g. realisten nog maar flauwtjes hebben voorvoeld. Prach- | |
[pagina 106]
| |
tig naakt, en vol van de geweldigste levensernst. En jelui? Vertroebelen jelui je hersenpap met de goedkoope, quasi-diepzinnige uitingen van de flodderige Duitsche mystiek en philosophie, of ben je eindelijk bekeerd tot den H. Thomas van Aquino, en Pascal? Nu adieu, allerdierste tegenstander. Geloof mij met overhartelijke groeten aan Toos, Joh en jezelf
als steeds je vriend Jacques |
|