Mengelpoezy. Deel 2
(1850)–Francis Jozef Blieck–
Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
Aen het Alexandryn.Ga naar voetnoot(*)
| |
[pagina 66]
| |
En wat vervult uw plaets? De zwier van weidscher vederen?
Meer toon- en redepracht? Volmaekter maetgelederen?
Neen, de eeuw van woest gedrang,
Die 't licht trekt van omlaeg, niet van de luchtgewelven,
Die in den modder wroet om zonnen op te delven,
Bemint geen hemelzang.
Zy wil een bendgetier van aerdsche tuimeldroezen,
Den zegezang van 't stof, 't gezwaei der weeldekroezen
By zede- en godloos lied.
En dit gaet op en rolt en ruischt door al de maten
En toonen van de kunst - de kunst van markt en straten,
De school van 't vry gebied.
Wee, die in 't bardenkoor, met keur van offerspyzen
Gevoed, zyn stem niet mengt in die onwaerde wyzen;
Die in het volksgewoel
Niet beedlen gaet om gunst met veile dichtervedel;
Maer stapt naer 't heiligdom met opgeheven schedel
En deftig dichtgevoel!
Wee, wee den heldenbard! Ik zie hem hier gebeten
Van dolle blaffers; daer geschopt, teruggesmeten
Van plompen ezelpoot.
Toch treedt hy in en zingt. Straks wordt hy doof geschaterd.
God, wat gerammel! 't bast en giegaegt, snoeft en snatert,
Belachlyk beide en snood.
O drieste en domme waen, zoo schendig als verwaten!...
Maer lyd dien lagen hoon van nietige onderzaten,
| |
[pagina 67]
| |
O vorst van 't verzendom.
Laet, laet hen onbeschaemd uw kroon en scepter dragen.
Vergaen zal hun gezag gelyk de dolle vlagen
Van 't windrig eeuwgebrom.
O roem van Bilderdyk, Antonides en Vondel!
Sier voor de laetste mael een vlaemschen letterbondel,
Tot een gewenschter tyd,
Tot een geslacht ontsta, verwaerdigd u te vieren.
Verlieze u de Eeuw, o zaed der prachtigste eerlauwrieren,
En barst' zy dan van spyt!
 |
|