Parijsche verzen

[p. 51]

Chemisch geluk

[p. 53]

Pharmakon nepenthes.

‘On entre dans la toxicomanie par la porte de la douleur ou par celle de la volupté.’

Uw teêre tred in ijle stille sfeer
- in mij, in mij de nacht! -
ik wacht
op u... om u dat 'k nog begeer.

Mijn leven zij, zoo ik mij tot u keer...
- vergaan van u bedacht -
en zacht
de open droom te efemeer.

Te zijn in 't ongetijde, dit niet meer...
- een schijn in stille pracht
verragt -
en dieper is het zinken weer.

Totdat uw treden wederkeert, te eer,
wijl 'k zonder u geen macht
meer acht
en van dit tijdlijk uur mij keer;

Uw bleeke hart, dat heemlen opensmacht
neigt tot mijn hart nu neer;
mij deer'
geen dood, die uwe hand bekracht!...