Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 137]

L. Minne-Droom.

Wys; Laura.

ONlangs aan de Water-vlied.

Van haar vette Beemster weyde

Sat mijn Celestyn by 't riet.

Daar sy haar gesicht vermeyde
In de Beek en groene heyde.

Bey haar oogjes moe gesien,

Vielen toe en slooten dichjes,
Fidamant en Venus wichjes

Gingen haaren slaap bespien.

O Jupijn riep Fidamant

Laat haar aasem door de lippen

Waasem sijn van al mijn brand,

Eer mijn sieltje gaat ontslippen;
Help my op de tong die kippen.

Maar och! och! waar is die heen?

Schenk my d'Amber soo die daar is,
So die elders buyten haar is,

Och! so sterf ik door geween.

[p. 138]

3.

 

Paphos God sag drupplen sweet

 

Rollen langs haar roode wangen.

 

Dees, riep hy, ben ik gereet

 

Om voor peerlen op te vangen,

 

Om aan Moeders oor te hangen.

 

d'Andre aan een draad gesnoert,

 

Van haar fijne gulde haaren

 

Sal ik haar ter eer bewaaren

 

Tot sy word in d'Echt gevoert.

Fidamant stond vast en kreet.

Paphos dopte sweet van 't weesen.

Mits dat elk het sijne deed

Is sy uyt haar slaap verreesen,
Schreewend, hoe! wat sal dit weesen?

't Is om u riep elk, Laat af,

Gy sult nimmer daar toe koomen
Sey sy, Vesta onder 't droomen

My een eewge maagdom gaf.