Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 84]

Op haar Diamante Trow-Ring.

Wys; Boure de Battist.

O Tin- te- len- de Di-a-mant.
Tot pronk aan haar sneewitte hand:
In kas van goud ge-vat, Die Celestyne had.
Wat cierde die ô Goon! Haar poesle vinger schoon.
Hoe duurbaar schat ik u, die my
mijn ingewand, En al mijn hart, dat my
noch smart, Met het geflonkker van de
Min verbrand.

[p. 85]

2.

 

O Steentje wat heb ik u lief,

 

Hoe min ik u, ô Ring,

 

Die ik ter schenk ontfing

 

Van Celestyn uyt minne-grief.

 

Geloof my in der daat

 

Ik min u boven maat.

 

Geloof ook Celestyn dat ik door sulk geschenk

 

Meer als gy dacht

 

By dag en nacht

 

Aan uwe gunst en minlijkheyd gedenk,

Wel Engel hoe kan 't minder sijn?

Want als mijn oog besiet

De straalen die hy schiet,

So dunkt my dat ik sie de schijn

Van uw paar oogjes, dat

Ik schoon en Heemels schat.

En schoon een Diamant de schoonste steen al is,

So keur ik doch

U schoonder noch,

En houd u voor mijn siels-geheymenis.

Hier staat alleen maar eene Steen

Daar dit de sin af is,

Indien ik niet en mis,

Om dat ik u maar heb alleen

Gelief koost en besint,

En niemand meer bemint.

[p. 86]

 

En gy alleen hebt my alleen ook uytgekipt.

 

Dies ik Mevrow

 

U blijf getrow,

 

Tot my mijn aasem uyt mijn mondje glipt.

Maar Ringetje al sijt gy schoon,

Ja tienmaal schoonder waart,

Soo strijd het met mijn aart,

Dat ik u sulkken Liefde toon,

Als of ik hier terstond,

Mijn Engel by my vond.

Haar bysijn is het al; doch wijl sy nu niet kan

So kus ik thans

Uw heldre glans

En neem u kussend voor mijn Engel an.