Schou-burg der rupsen, wormen, maden, en vliegende dierkens daar uit voortkomende

[p. 21]

V. Hooftstuk.
Van de Rups, popjen en Vlindertjen het Distel-Vinkjen genaamt.

I. DEn agsten van Hoy-maand, MDCLXXXVI. Van de Uiterse tot de Leidse poort buiten om gaande, vond ik op de groote klisse bladen, en sommige op de distels als ook op meer andere kruiden, eenige Rupsen A. in de derde tafel; die sig geduirig in netten besponnen. Als sy eerst geboren sijn spinnen sy eerst een klein netjen op een blad boven haar, om sig daar onder gelijk als te verschuilen: Wanneer sy nu wat grooter geworden sijn verlaten sy dat net, en maken een ander; dit nu doen sy soo menigmaals als sy daar niet meer in konnen woonen en het net te klein is geworden; Ik geloof datse dit meest doen om den regen, Vliegen en andere dingen te weren, ook is'er in yder net altijd maar een.

[p. 22]

II. Ter selver tijd nam ik 'er eenige mede na huis toe, en dat van de grootste slag, die ik den dertienden daar aan volgende afschilderde. De grond-verf van sijn lijf was bleik-geel, die voorts aardig met swart doorstippelt en als met gele ringen en strepen gemaakt waren. Boven op het lijf waren ettelyke rijen, met swarte en gele doornen seer aardig geplaatst. Andere deser Rupsen waren veel swarter. Aan't voorlijf sagmen ses scherpe pootjes; aan't middel-lijf agt stompe, en aan de staart twee.

III. Van den sestienden tot den vier-en-twintigsten dag toe, veranderden ettelijke in gulde popjes, B. waar van sommige seer schoon waren. De Rups veranderde op de selfde wijs als de kleine Aurelia, dat is, hy maakte sijn staart vast boven aan het papier, dat op de fles lag, en liet sig met het hoofd neder hangen; daar na viel de huid af door een manier, van vervellinge, en dus doende bleef het gulden

[p. *5]

[p. 23]

popjen hangen, tot'er tijd dat'er eenVliegend beesjen uit voortquam.

IV. Den ses-en-twintigsten dier maand vernam ik'er twe G. en D. die uitgekomen waren, soo van boven als van onderen seer schoon van koleuren, en mag haar onder de fraiste in ons land rekenen: na het uitkomen lieten sy eenige droppelen van een roode vogtigheid vallen. 't Is nog aanmerkens waardig, dat dese Capelletjes oft Vlindertjes, even als de Aurelia maar vier pootjes heeft, daar veele andere ses hebben, en in plaats van de vijfde en sesde siet men twee pluimtjes. Dit beesjen noemt men hier t'Amsterdam het Distel-vinkjen, misschien om dat men het veeltijds op de distels siet sitten.