Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCCXLIII. Hoofd-stuk. Sedum minimum, Sempervivum tertium, Illecebra, Hellecebra, Muur-Peper.

DE Muur-Peper wast byna als een soorte van kleine Huis-look. De blaadjes zyn kort, rond, dik en sappig; tusschen beiden komen veele beblade struikjes van een vinger lang, en somtyds langer of korter na de grond is, langs welker bovenste geele, vyf-bladige, gesternde bloemtjes komen. De worteltjes bestaan uit veele dunne veseltjes.

Men vind het aan de kanten van sandige en dorre bouw-landen, aan oude vervalle muuren en op de

[p. 544]

daken by de boeren. Het blyft Winter en Somer groen, maar bloeid in de Somer.

Dit gewas is zeer scherp en doordringend van deelen, want het laat op de tonge een groote hitte langen tyd na, als het gekauwt is. Het werd gebruikt tegens de scheurbuik, verslymde magen, koorsen enz. Hier van gebruikt men het sap ofte kooksel, maar doet louter braken. De mond daar mede gespoelt, en het tandvlees daar mede gevreven, geneest des selfs bloeden, want het reinigt de mond. Uiterlyk opgelegt maakt bleinen.