of geteekend, van gedaante byna de Sots-kaps mannetjes gelykenende, uitgenomen dat sy geen kammetjes hebben. Onder yder bloemtjen heeft men een scherp spits blaadjen. De wortelen verbeelden twee uitgestrekte handekens met vier vingers, staande tegens malkanderen over, zynde d'eene weeker en slapper dan d'andere die styf is.
Het tweede noemt men Wyfjen, zynde wat kleender; de bladen mede niet alleen kleender, maar met veele donker-purpere stippels geverft. De bloemtjes zyn als kleine kapjes ofte helmtjes, gekamt en wyd open gapende, gelyk het Sots-kapjes manneken, zynde wit, lyf-verwig, uit den purperen roodagtig, bleek-verwig, of wat na den blaauwen hellende, altyd met meer peerse ofte donkerder purper-verwige vlekken aardig geteekend. De wortelen zyn als die der voorgaande.
Van dit Wyfken is nog een mede-soort, hebbende niet alleen overvloedige bladen, maar selfs soo veel, dat sy mede tusschen de bloemen in wasschen, welke hoe hooger hoe kleinder werden.
De kleine soort heeft heele smalle bladen; wast een spanne hoog, met een biesagtige gladde steel. Op den top koomt een schoone purpere bloem, lieffelyk van reuk. De wortel is als de voorgaande, maar wat kleender.
Sy wassen in vogtige weijen, en ook wel in wildernissen en bossen. Sy bloeijen in 't midden van de Lente.
Aangaande de kragten, werden die gehouden als van de voorgaande.
Auteursrechtvrij