CCCLXXVIII. Hoofd-stuk. Phaseolus Sylvestris, wilde Boonen.
DEse zyn de vorige mede gelyk, maar blyven heel laag, en staan regt op in 't wild; dog in de hoven geplant zynde, werden sy tengerder van veselen, en vallen by gevolg ter aarden neder. De midden-ribbe is gemeenlyk van vier blaadjes voor sien, aan yder syde twee, maar eindigt in twee klawiertjes: de bloemtjes zyn purper-bruin. De boontjes zyn kleinder, swart, met een wit naveltjen. Sy zyn seer onaangenaam van smaak.
Sy zyn hier vreemt, en daarom alleen by de liefhebbers te vinden, en bloeijen als de vorige: sy aarden best in drooge somers, anders krygen sy een roest, dat haar bederft.
Auteursrechtvrij