Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCXXVII. Hoofd-stuk. Muscus Marinus, Zee-mosch.

HEt eerste is seer laag, wassende selden hooger dan de breete van twee vingeren, zynde een vergaderinge van veel witagtige, aan een hangende, dunne sagte, aarwys geschikte draadjes.

Het tweede heeft seer dunne hair-wyse vlegtingen ofte teuten, veeltyds in zyd-takjes verdeeld, een spanne min ofte meer hoog, sonder aar-wyse schikkingen, spruitende als uit eene wortel, waar van veele hairtjes gins en weder uit spruiten, de koleur is mede wit.

De derde is mede laag, welkers haartjes niet draad-

[p. 410]

agtig maar gelyk als gesnippelde blaadjes, wassende veele uit eene wortel, verbreidende sig gins en weder uit, is wat witter dan de voorgaande Mossen, en gelykende wel na de gemeene Eikemosch.

Sy wassen alle aan de klippen, steenen, schulpen, hout en soo voorts, en werden meest door een onstuimige Zee aan de strand gevoert; by welke men veeltyds een soorte van Zee-vloeijen vind, voornamelyk by de derde.

Sy schynen alle te samen-trekkend en verstoppend te wesen.