Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCCXX. Hoofd-stuk. Morsus Diaboli, Succisa, Duivels-beet.

TOt de soorten van Scabiosa behoort de Duivels-beet, soo genaamt, om dat de wortel van onderen schynt afgebeten te zyn (en soo sommige versieren,) van den Duivel, want sy is dik en kort, waar uit rontom eenige veseltjes spruiten. Uit de selve spruiten een of meer stammetjes, een voet ofte anderhalf hoog, sig in weinige takjes verdeelende. De bladen zyn redelyk breed en lang, glad, en aan de kanten een weinig geschaart. Op de toppen der takjes komt een rond bolletjen alleen, waar uit witte ofte blauw-purpere bloemtjes komen, waar na het zaad volgt.

Men vind het in de duin-valeijen, in bosschen, heuveltjes, en ongebouwde velden: en bloeyd in de somerse maanden.

[p. 404]

Dit gewas is vry bitter van smaak, en daarom ook uit bewegende deeltjes bestaande. Het komt in kragten veel met de Scabiose overeen: men gebruikt het in keel-geswellen om te gorgelen, want het maakt de geswellen dun, en veegt alle de slym af: als mede van buiten in maniere van een pap opgelegt: en daarom dienstig tegens alle andere geswellen die uit ontstekinge komen. Men mag het mede innerlyk gebruiken tegens sware wonden, alsoo het onder de wond-kruiden gerekend werd: voorts schryft men het selvige toe 't gene men van de Scabiose schryft.