Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCLXXVI. Hoofd-stuk. Liliasphodelus, Lilium non Bulbosum, Hemerocallis, Lelie sonder Klysters, Lelie van Eendag.

DE eerste heeft lange, smalle bladeren, die van d'Affodille niet ongelyk; uit het midden deser ryst een ronde, sagte, effene, onbeblade struik, gemeenlyk van anderhalve voet hoog. Dese verbreid sig boven in twee, dry of vier opstaande takjes, groeijende aan yder dry, vier of vyf oker-geele, ses-bladige bloemen, van maaksel als de witte Lelien. Na dese volgen daar dry-kantige, dikke, langwerpige zaad-huisjes, hebbende swart en blinkend zaad in sig, van groote als van de Carthamus ofte wilde Saffraan: de wortel is knobbelagtig, byna gelyk als die van de geele Affodillen, langwerpig, veele van eenen oorspronk nederwaarts wortelende; van welker dikkere veselen, eenige nieuwe planten weder te voorschyn komen.

De tweede is de vorige ganschelyk gelyk, maar in alles wat grooter, welkers bloemen alleen bleeker is, en van verstorven rood, en in 't midden ontrent

[p. 358]

het steeltjen geel: gaande des ogtens open en verwelken wederom des avonds, byna als de vorige geele. En daarom by de Grieken Hemerocallis dat is dag-schoone, en Ephemera dat is Eendaagse genaamt.

Men vindse hier alleen in de hoven tot cieraad: en geven bloemen in 't begin van de Somer, of daar ontrent, maar de geele bloeyd wat eerder.