zyn blauw, daar de Griekse naam ook van daan komt; maar sy zyn mede wel wit, purperagtig en ligt rood. Na de bloemtjes volgen in dese selvige knopjes de zaadjes, zynde wit, blinkend, en wat lang, hebben yder boven op sig eenige sagte haaragtigheid. De wortel is dun en veselagtig.
De tweede is de groote Koren-bloem: dese heeft lange en sagte bladen, breeder dan een duim, wolagtig en uit den witten groen, van een voet of anderhalf hoog: de Stammetjes zyn als geblaad; de knoppen daar boven op zyn geschilfert, maar grooter dan de vorige: de bloemen zyn mede grooter, blauw, en somtyds wat purperagtig ofte paers. De wortel is wit, en veselagtig: die de Winter over blyft, en nieuwe afsetsels verleent.
De derde soort heeft langwerpige, en in veele deelen diep gesnedene, en eenigsins getande, grauw-groene bladen. De Stammetjes zyn tenger, die sig in veele takjes deelen, welkers blaadjes boven wat kleinder zyn en minder doorsneden. De bloemen zyn als de tweede soort, maar de blaadjes der bloemen zyn uit den purperen roodagtig: maar de middenste draadjes zyn wit, geel, of met purperagtige doormengelt. De knoppen zyn wel als de voorgaande, maar wat stekelagtig. De wortel is redelyk dik.
Dese eerste groeijen tusschen alderlei soort van koren. Maar in de Hoven zyn sy weelderiger, en de koleur der bloemen veranderen ook wel. Maar de twee andere vind men hier alleen in de Hoven. Sy bloeijen alle de meeste Somer door: dog d'eerste wat vroeger, die ook alle jaren van nieuw zaad voortkomt.
Daar zynder die de blauwe bloemtjes vergaderen, en daar een Syroop van maken, om die voor Syroop van Violen te verkoopen. De kinderen
Auteursrechtvrij