Winterbloemen

[p. 82]

't Grafschrift van Sardanapalus.

Geniet, ô sterflijk mensch, uw sterflijkheid indachtig!

Verzadig hier uw hart: geen wellust woont in 't stof.

Ook ik, ik werd tot asch; ik, Ninus zetel machtig!

My wachtte een dompig hol voor Rijk en Koningshof.

Dat bleef my, dat-alleen van al des aardrijks weelde,

Wat me overging tot bloed, tot leven, tot gevoel.

Het oovrig was voor hun, wien de ijdele aanblik streelde.

Leef, stervling, voor u-zelv', en heb geen ander doel!

1810.