De voet in 't graf

Wareldglans.

Nomes com quem se o povo nescio ingana.

camoens.

Dit is dan 't geen ik zocht en in mijn hart aanbad,
En waar ik leven, ziel, en heil voor over had?
Helaas! een enkel niet, van zelfbestaan verstoken;
Een lichtstraal, in een wolk verbogen en verbroken!
Een spiegelschijnsel op een gladgeslepen glas
Is 't fraai aanloklijk beeld waar ik verliefd op was.
Ach, Wareld, 'k ken u thands, met de ijdle schijnomhulling
Ter terging van het oog, maar zonder hartvervulling.
Gelukkig, die u kent, hoe duur die kennis staat,
Zoo haar verkrijging slechts geen wroeging achterlaat!

1827.