Leven, ach! Wat zijt gij toch?

Napoleon aant.

Hier ligt hij, die, tyran en Jakobijn geboren,
door 't weiflend krijgsgeluk met gunst op gunst gestreeld,
en tussen 't bijgeloof en 't ongeloof verdeeld,
zich aanzag als door 't lot tot aardmonarch verkoren;
die alles beven deed voor d'opslag van zijn oog,
en altijd meer omgreep, en altijd meer begeerde,
tot de Almacht, moe getergd, hem tot het stof verneêrde,
en de afgrond, wie hij diende, in zijn belofte loog.
Ach, wist de staatzucht ooit van rusten onder 't klimmen,
hij waar monarch en held in 't stille graf gedaald,
en mooglijk had Euroop weer vrije aâm gehaald,
en uit de schrikbre nacht een lichtstraal zien ontglimmen!

[p. 78]

 

Doch waar één duivel valt, dit zegt de onfeilbre leer,

 

staan zeven andren op, en woeden tienmaal meer.

 

 

 

1821