Briefwisseling. Deel 1. 1772-1794

68. Bilderdijk aan Mr Rhijnvis Feith, 18 Nov. 1781.

Hs. Familiearchief-Feith. Gedrukt: Ts. Ndl. Taal- en Ltk. 1905, 85-86.

p. 85 m.:	[Oden van Klopstock] zie brn. 49 en 50, aan F.: t.a.p. 67 o. en 69 o. - [Selschop] idem. - [aan den wartel zal raken] aant. van Prof. Kalff uit te breiden als volgt: betekent wrsch. warrigheid, draaiing, warreling, zie vooral de vbn. bij De Jager.
p. 85 o.:	[Pestel] F.W. Pestel (1724-1805), rechtsgeleerde van groten naam, van Duitse afkomst. Hoogleraar te Leiden 1763-1795, vnl. in Natuur- en Staatsrecht. In 1795 geremoveerd. In 1802 teruggeroepen. In 1809 door Bilderdijk herdacht in een gedachtenisrede Pestel (Nw. Biogr. Wb. III). Vgl. Br.-Tyd. I, 53, geciteerd in ann. voorg. br. (p. 129 m.).
p. 86 b.:	[Groeneveld] zie pp. 110 o. en 129 o.: Feith heeft, vernemend van het plan van Gr., zelf van de vertaling afgezien. Gr. moet hem iets van het begonnen werk hebben laten zien, en hij heeft het weer aan B. getoond. - [fraai] d.i. op schik, gelukkig, rijk (vgl. ons ironische ‘mooi’). - [Anton] Antonides van der Goes. De eerste sterke indrukken van echte poëzie kreeg B. (afgezien

[p. 131]

van zijn prille lectuur van Cats) van Antonides en Willem van Haren, nog vóór 1773 (nieuwe Psalmen). Zie DW. XII, 467. De eerbied voor Antonides' dichterschap bleef hem levenslang bij, al sloot hij de ogen niet voor zijn fouten: DW. XV, 84 (Nabericht Buitenleven, 1803) en XIII, 439 (1824): ‘Wiens geest ik altijd eere en in zijn vlucht bewonder’. - Ook in B.'s aantn. op Antonides' Gedichten, uit 1827 of later, uitg. 1836, vindt men bewondering naast critiek. - Ofschoon Ant. ook aandeel heeft gehad aan de litt. theorieën van Nil Volentibus Arduum (o.a. in Naauwk. Onderw. in de Tooneel-poëzy uitgeg. 1765 te Leiden bij C. van Hoogeveen) kan B. daarop hier niet doelen. Hij vergelijkt de praktijk van twee hoogstaande, fijn horende dichters, om het verschil van Duitse en Nederlandse metriek aan te wijzen. Men zie verder over de hier aangeroerde kwesties van klassieke versmaten bij moderne dichters, en het onderscheid van quantiteit en accent, en hoe B. zich daaromtrent herhaalde malen uitgesproken en veel invloed geoefend heeft: Kossmann, Nederlandsch Versrythme (1922), passim (n. aanw. v. reg.). Daar ook over Groeneveld's Messiasvert., p. 107 n.