De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 14

Jonglings fierheid.^*

Ik in rust en weelde leven; neen, zoo kieze ik pijn en dood;
'k Ga ze vinden op het slagveld onder lans en donderschoot.
'k Ga ze zoeken op de golven dwars door storm en onweêrnacht,
Daar mijn borst zich mag verheffen in rechtschapen mannen kracht.
Ware ik door mijn stam niet edel, 'k waar 't door 't hart, dat in mijn borst
Meer dan adel is of grootheid, meer dan sceptervoerend Vorst.
Zou in my die zucht dan smooren die naar brave daden haakt,
En genoegen schept in 't zwoegen, maar de ledigheid verzaakt?
Neen, ontrol de legervanen, zweef heur schaduw me over 't hoofd;
'k Zal me een weg ter glorie banen, glorie die geen Nijd verdooft.
Ja, ik zal de lauwren winnen, lauwren van onsterflijk groen!
Of, wat van mijn lot ook worde, 'k zal mijn bruischend hart voldoen.
Zoo, zoo sprak de fiere Jongling daar hy in de mengling vloog;
En - een kogel ploft hem neder en de doodslaap sluit hem 't oog.

1827.

* Schemerschijn, 103.