De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 13

[p. 203]

Op het bombardeeren van Genua.
Naar het Italiaansch van Bastorini.^*

Zoo ik, mijn moederstad, met onbetraande kaken

Uw schoon geschonden zie, verbrijzeld, en vergaan,

Het is in 't hart uws zoons geen strafbaar plichtverzaken;

Maar 't zuchten ware uw' roem, uw heldendeugd verraân.

Ik eer de majesteit dier neêrgevelde daken,

(Troféën van den Moed!) en bid haar knielend aan.

Waar voet of oog zich wend', waar vlam of donders kraken,

Ik zie Standvastigheid (en onverwrikbaar) staan.

Geen schooner zegenpraal dan 't edel leedverduren!
Verheven is uw wraak, by de omgestorte muren

Uw ondergang te zien, van schrik en kommer vrij:

De Vrijheid zweeft in 't rond door de uitgeblaakte wallen,
En kust het dierbaar puin, voor haar behoud gevallen,

En zegt: Een puinhoop, ja; maar nimmer slaverny!

1812.

* Affodillen I, 143.